Περί μεγάλων έργων στη Θεσσαλονίκη

Δε θέλω να με κατηγορείτε ότι είμαι αντιδραστικός και ότι λέω όχι σε όλα. Εντάξει, να δεχτούμε ότι η Θεσσαλονίκη χρειάζεται πιθανώς μετρό. Αλλά να αποδεχόμαστε ένα μετρό σχεδιασμένο για τις ανάγκες της δεκαετίας του ’80 και να πρέπει να πούμε κι ευχαριστώ, σαν πολύ δεν πάει; Το λιγότερο που έπρεπε να κάνουν είναι άμεση επέκταση του σχεδιασμού δυτικά μέχρι Σταυρούπολη και ανατολικά μέχρι Καλαμαριά. Και άμεσο προγραμματισμό για Προαστιακό Σιδηρόδρομο. Φανταστείτε, για παράδειγμα, μια γραμμή που θα συνδέει Μηχανιώνα – Περαία – Πλαγιάρι – Ρύσιο – Αεροδρόμιο – Θέρμη και θα καταλήγει σε κάποια στάση του μετρό. Τι, είπατε; Δεν υπάρχουν λεφτά; Ας τα εξοικονομήσουν εγκαταλείποντας άχρηστα έργα όπως την υποθαλάσσια, την επέκταση του διαδρόμου προσγείωσης και το νέο δημαρχείο. Α, ναι, και περιορίζοντας τις υπερβάσεις των προϋπολογισμών. Τα ίδια έργα, σε άλλες χώρες της ΕΕ κοστίζουν λιγότερο.