24.11.06

Μια καθημερινή ιστορία νεοελληνικής τρέλας

Είναι τελικά εντυπωσιακό τι μπορεί να πάθει κανείς, όταν, έχοντας διαπράξει ανομολόγητα εγκλήματα, τρέχει για να διαφύγει από την αστυνομική του νέμεση. Πέφτει πάνω σε ζαρντινιέρες, τον πλακώνουν παρκαρισμένα παπάκια, ενώ δεν αποκλείεται, όσο απίθανο κι αν ακούγεται, να προσκρούσει και σε κλοτσιές και μπουνιές παρακείμενων πολιτών, οι οποίοι έκαναν προφανώς την καθημερινή τους γυμναστική κουνώντας χέρια-πόδια στον αέρα, όταν είδαν εμβρόντητοι έναν νεαρό να πέφτει πάνω τους και δεν πρόλαβαν να αποσυνδέσουν το κλοτσομπουνίδι απ’ τον αυτόματο πιλότο.

1 Comments:

Blogger ο δείμος του πολίτη said...

Άργησες λίγο να εμφνιστείς, αλλά επέστρεψες με δριμύτητα. Ναι ο ρατσισμός δεν είναι απλά μαύρη τρύπα, αλλά ολόκληρο το σύμπαν. Μαύρη τρύπα είναι μόνο η δημοκρατία στην Ελλάδα. Συμφωνώ, οι Έλληνες πενριούνται για δημοκράτες -πολιτικά είναι θα έλεγα- και αποτελούν έναν από τους πιο φασιστικούς κοινωνικά λαούς που σέβεονται ούτε τη γυνάικα τους και τα παιδιά τους.

26/11/06, 10:52 π.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home