Υποκρισία Νο3

Έτερο παράδειγμα της φοβερής μας υποκρισίας: Όταν ακούμε για την καταστροφή του περιβάλλοντος και την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη μας, συνοφρυωνόμαστε και τα ρίχνουμε στις πολυεθνικές εταιρείες και τις ΗΠΑ, που δεν υπέγραψαν τη συνθήκη του Κιότο. Την ίδια ώρα, στην Πτολεμαΐδα, το διαρκές έγκλημα συνεχίζεται, με τους επιβλαβέστατους για την υγεία των κατοίκων λιγνιτικούς σταθμούς της ΔΕΗ να επιβαρύνουν καθημερινά το περιβάλλον με διοξείδιο του άνθρακα και άλλα δηλητήρια, χάριν του «εθνικού συμφέροντος» και για να μην πληγούν θέσεις εργασίας, ενώ η κυβέρνηση σχεδιάζει να επιτρέψει τη λειτουργία κι άλλων λιγνιτικών σταθμών παραγωγής ρεύματος, ιδιωτικών αυτή τη φορά.

Στη δε Ολυμπιάδα Χαλκιδικής, τα τοξικά απόβλητα απειλούν πλέον όχι μόνο την περιοχή, αλλά ολόκληρο το βόρειο Αιγαίο. Όταν όμως πρωτοάνοιξε το μεταλλείο χρυσού, έκαναν πάρτι οι ντόπιοι για τις νέες θέσεις εργασίας και ποσώς τους ενδιέφεραν οι προειδοποιήσεις των οικολογικών οργανώσεων.