Άσυλο στους δρόμους!

Να επεκταθεί, τέλος, το άσυλο και στους δρόμους. Όχι άλλες κλήσεις, δεν αντέχουμε άλλο! Το να σου βάζουν χέρι στο πολυαγαπημένο σου αυτοκίνητο και να σου παίρνουν τις πινακίδες είναι δηλαδή δημοκρατικό, ενώ το να σε συλλαμβάνουν ενώ πετάς βόμβες μολότοφ δεν είναι; Μην τρελαθούμε εντελώς!

Ώριμα άτομα είμαστε, μπορούμε να ρυθμίσουμε μόνοι μας τη συμπεριφορά μας στους δρόμους. Δε χρειαζόμαστε κανένα μπαμπούλα να μας υπαγορεύει πόσο θα τρέχουμε, αν θα βάζουμε ζώνη ή κράνος και πού θα παρκάρουμε. Αυτά όλα είναι θεμελιώδεις μας ελευθερίες. Σωστά;

Κι αν όλ’ αυτά σας φαίνονται ακραία, λάβετε υπόψη σας και το εξής: Με τόσα που παίρνουν το μήνα οι αστυνομικοί, καμία όρεξη δεν έχουν να τρέχουν και να ιδροκοπούν σε πανεπιστήμια, γήπεδα και εθνικές οδούς. Δεν είναι λοιπόν καλύτερο να κάθονται αραχτοί στα γραφειάκια τους όπως τόσοι και τόσοι άλλοι δημόσιοι υπάλληλοι; Θα μας λείψουν, λέτε;

Εμπρός για μια ώριμη κοινωνία της αυτορύθμισης!
(Τόσο ώριμη όσο και η πανεπιστημιακή κοινότητα που διαχειρίζεται τόσο άψογα το άσυλο εδώ και 22 χρόνια...)